Kilka lat temu pracowałam w firmie, w której na co dzień miałam kontakt z wieloma biznesmenami, prezesami i dyrektorami wielkich przedsiębiorstw, można by rzec – ludźmi sukcesu. Nigdy nie byłam mistrzem small talku, w związku z czym rozmowy pozabiznesowe bardzo często kończyły się zanim na dobre zdążyły się rozpocząć, czasem jednak między mną a rozmówcą już od początku tworzyła się fajna chemia, dzięki czemu moglibyśmy dyskutować bez końca!

Fani serialu Przyjaciele, którzy – tak jak ja – każdy odcinek widzieli minimum dziesięć razy z pewnością będą kojarzyć epizod The One Where Phoebe Hates PBS. Joey stwierdza w nim, że nie ma w pełni bezinteresownych dobrych uczynków, ponieważ każdy dobry uczynek sprawia, że czujemy się lepiej.

Media społecznościowe stanowią doskonałe źródło newsów, rozrywki oraz… informacji na temat życia innych ludzi. Dlaczego na tablice znajomych patrzę z przymrużeniem oka?

Byłam bardzo wstydliwym dzieckiem. BARDZO WSTYDLIWYM. Pamiętam, jak pewnego razu popłakałam się na środku supermarketu, ponieważ babcia chciała kupić mi ciastka na które nie miałam ochoty, ale wstydziłam się jej o tym powiedzieć. Mając 13 lat wybrałam się z koleżanką na zakupy, w małym sklepiku z dodatkami kupiłam kolczyki, które w domu okazały się być uszkodzone. Na myśl o tym, że będę musiała powiedzieć sprzedawcy, że produkt jest felerny i chciałabym go zwrócić wpadłam w histerię.